Witamy na oficjalnej portalu turystycznym Żylina
W szerszym centrum Żyliny polecamy zwiedzić najstarszy zabytek na terenie miasta - Kościół św. Króla Stefana w dzielnicy Dolné Rudiny, Poważskie Muzeum w Żylinie - w pobliżu zamku Budatin i najbardziej wysunięty na zachód w Słowacji drewniany Kościół św.Jerzego w dzielnicy Trnové.
Bol postavený ako strážny hrad na sútoku riek Váhu a Kysuce, na križovatke obchodných ciest. Jeho najstaršou časťou je valcovitá ranogotická štvorposchodová veža, pravdepodobne z poslednej tretiny 13. storočia.
Późnoromański kościół znajdujący się w dzielnicy Dolné Rudiny to najstarszy zabytek architektury na terenie Żyliny, należy do najstarszych budowli swojego rodzaju w północno-zachodniej Słowacji.
Kościół św. Jerzego, Najbardziej na zachód zlokalizowana drewniana budowla sakralna na Słowacji znajduje się w dzielnicy Żylina - Trnov. Najstarsza pisemna wzmianka o Kościele pochodzi z 1583 r.
Na pograniczu dwóch części miasta Vlčince i Solinky znajduje się kaplica Maryi Panny Siedmiobolesnej. Została postawiona na terenie leśnym należącym do miasta Żylina. Obecnie jest częścią miejskich terenów rekreacyjnych parku leśnego Chrasť.
Budynek królewskiego urzędu celnego służył nie tylko do tego celu, ale także jako urząd solny i na mieszkania zawiadujących tym urzędem. Kaplicę wybudowano w 1775 r. podczas realizacji ówczesnego królewskiego urzędu celneg.
Klasycystyczny Kościół św. Emeryka pochodzi z 1844 r. Jest jednonawowy z prostym zamknięciem prezbiterium. Ołtarz główny pochodzi z połowy XIX wieku. Na ścianie pomalowanej w sposób klasycystyczny znajduje się obraz na płótnie – św. Emeryk.
Ulubioną restauracją wycieczkowiczów w przeszłości była Leśna Restauracja Pawłowa Buda w dzielnicy Borik Chrastie (Bôrik – Chrastie). Na prośbę żylińskiego hotelarza Pawła Folkmanna jej projekt wypracował w roku 1925 mieszkaniec pobliskiego Kuneradu, architekt Stanisław Bresciani. Zaprojektował ją w stylu szwajcarskim, jako kilkupiętrowy obiekt drewniany z dwoma wieżyczkami.
Restauracja Kamélia została zbudowana w latach 1941–1942 na obszarze Svinské Pažit w pobliżu potoku Všivák w ramach budowy parku-sadu, która rozpoczęła się w 1936 r., ale wraz z regulacją potoku intensywna budowa miała miejsce dopiero w 1940 r. w okresie działalności Jozefa Červinka, miejskiego architekta zieleni.
Siedemnaście najlepszych prac architektonicznych zostało nominowanych do jubileuszowej 15. edycji Nagrody Słowackiej Izby Architektów za Architekturę CE ZA AR 2016, a wśród nich był projekt wieży widokowej i kładki dla pieszych na Straníku.
W ciągu ostatnich kilku miesięcy z niecierpliwością obserwowaliśmy co się buduje na Dubni, i z radością możemy skonstatować, że doczekaliśmy się czegoś wyjątkowego. Drewniana nowoczesna, ale pomimo to wpasowująca się w okoliczną przyrodę.
