W przeciągu około 100 lat Żydzi znacząco wpłynęli na wygląd miasta i wydarzenia w nim. Do połowy 19. wieku mogły mieszkać w mieście tylko dwie żydowskie rodziny, ponieważ więcej Żydów miasto nie chciało zaakceptować.
Synagoga ortodoksyjna znajduje się na ulicy Dlabaczowej. Znajduje się w niej Ekspozycja Muzeum Kultury Żydowskiej. Prezentowane eksponaty to przedmioty o charakterze sakralnym, które są majątkiem Żydowskiej Gminy Religijnej w Żylinie.
Synagoga Neologiczna, znajdująca się na ulicy Hurbana, jest projektem wybitnego europejskiego architekta profesora Piotra Behrensa z Berlina. Z cało słowackiego punktu widzenia należy ona do wyjątkowych zabytków budowniczych. Od roku 2012 w synagodze trwają prace remontowe.
Stara szkoła żydowska mieściła się przy Rajeckiej drodze, dzisiaj ulica Kuzmányho, w przybliżeniu od roku 1873. Nowa żydowska szkoła ludowa miała zostać według projektów firmy žilińskiej Karol Grün a syn ze stycznia 1907 zbudowana w tym samym miejscu, gdzie stała stara szkoła.
Budynek niedalekiej žilińskiej synagogi neologicznej został dobudowany do żydowskiej szkoły ludowej, jako celowy budynek dla Sali gimnastycznej oraz pomieszczenia klubowe Makabi.
Dwupiętrowy podpiwniczony budynek na ul. Holly’ego został wybudowany jako dom starców przez żylińską firmę Ing. Vojtecha Fridnera zgodnie z projektami Ing. arch. Michala Maximiliána Scheera z 1935 r. Wykonawcą budowy był Żeńskie Zrzeszenie Żydowskie w Żylinie.
Cmentarz żydowski jest zlokalizowany po zachodniej stronie miasta na ulicy Jesenského. Z przodu znajduje się metalowa brama wejściowa. Dokładna data powstania cmentarza żydowskiego w Żylinie nie jest znana. Administrowało nim stowarzyszenie Chevra Kadiša, które powstało w 1865 r.
W hali ceremonialnej (żałobnej) zbudowano po ukończeniu wojny monumentalny pomnik pamięci ofiar holokaustu. Jest umieszczony w tylnej części hali ceremonialnej, był zbudowany po ukończeniu wojny według projektu architekta Jozefa Zweigenthala.
Ośrodek koncentracyjny w Żylinie był przeznaczony dla 2 500 Żydów. Jego komendantem był Rudolf Marczek. Ośrodek był otwarty 21 marca 1942. Według niemieckiej listy w roku 1942 odeszło z Żyliny 19 transportów, którymi było wywiezionych na drogę bez powrotu 18 223 Żydów.
Tablica jest poświęcona Klasztorowi sióstr św.Vincenta de Paul za uratowanie dziewięciorga żydowskich dzieci podczas wojny. Znajduje się się Kościele Nawrócenia św. Pawła Apostoła na Placu Mariackim.
Autorem pomysłu budowy pomnika na miejscu obozu był Arieh Klein (*1927), rodzimy żylinianin mieszkający w Jerozolimie.